- hububat
- (A.)[ تﺎﺑﻮﺒﺣ ]tahıl.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
hububat — is., Ar. ḥubūbāt Tahıl Benim memleketim de ziraata elverişlidir, hububat yetiştirir. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
hübubat — ə. «həbbə» c. dənli bitkilər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
HUBUBÂT — Habbeler, tâneli nebatlar, taneler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
donbul — hububat ve meyve catın tenuz olmuşu, nim puhte … Çağatay Osmanlı Sözlük
tahıl — is., Ar. daḫl Buğday, arpa, mısır, yulaf, çavdar, pirinç vb. hasat edilen ürünler ile tohumlarının genel adı, hububat Birleşik Sözler tahıl ambarı tahıl yemi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kewçi — Uygur ellerine kadar Kâ şgaristanda kullan ılan 10 rıtllık bir hububat ölçe ği I, 417 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
AŞURE — (Aşurâ) Arabi aylardan olan Muharrem ayının onuncu günü. Aynı günde çeşitli hububat ve kuruyemişler katılarak yapılan tatlı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BİRİNC — f. Bir hububat cinsi olan pirinç. * Pilav. * Pirinç madeni … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CÜLBAN — Burçak dedikleri hububat cinsi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EKYAL — (Keyl. C.) Keyller, kileler, hububat ölçüleri, ölçekler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük